збэ́йсаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
збэ́йсаю |
збэ́йсаем |
| 2-я ас. |
збэ́йсаеш |
збэ́йсаеце |
| 3-я ас. |
збэ́йсае |
збэ́йсаюць |
| Прошлы час |
| м. |
збэ́йсаў |
збэ́йсалі |
| ж. |
збэ́йсала |
| н. |
збэ́йсала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
збэ́йсай |
збэ́йсайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
збэ́йсаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
збэ́йсаць сов., прост. перевести́, истреби́ть, уничто́жить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збэ́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Закінуць, згубіць, страціць. Збэйсаў недзе ножык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Збэ́йсаць ’згубіць’, мсцісл. ’дарэмна растраціць’ (Юрч. Фраз. 2), збайса́ць ’згубіць, аддаць, знасіць’ (Мат. Гом.), ’здратаваць, стаптаць, знішчыць’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, ад бэйбас, байбак ’гультай’ (гл.): *з‑бэйбас‑аць ’прагультаяваць’? Параўн. яшчэ лат. bèigts ’закончаны, згублены, мёртвы’, beĩgas ’канец, смерць’. Гл. яшчэ збэ́рсаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)