збуцве́ць гл. буцвець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збуцве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. збуцве́е збуцве́юць
Прошлы час
м. збуцве́ў збуцве́лі
ж. збуцве́ла
н. збуцве́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збуцве́ць сов. истле́ть, сопре́ть, сгнить, преврати́ться в труху́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збуцве́ць, ‑ее; зак.

Гніючы, ператварыцца ў парахню; сапрэць, струхлець. Зробленыя з альховых ці бярозавых плашак, .. [буданы] за тры гады збуцвелі, зараслі крапівай і хмызняком. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збуцве́ць verfáulen vi (s); verrótten vi (s), vermódern vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Збу́цве́ць, збутле́ць, збутне́ць, збутве́ць ’згнісці, сапрэць, струхлець’ (Сл. паўн.-зах.). Відаць, да буцвець, звязанага з батва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

буцве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.

Трухлець, гнісці, прэць.

Буцвее вопратка ад доўгага ляжання.

|| зак. збуцве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.

|| наз. буцве́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спра́хнуць, -ну, -неш, -не; спрах, -хла; -ні; зак.

Сатлець, збуцвець, ператварыцца ў парахню.

Адзежына спрахла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабуцве́ць, ‑ее; зак.

Збуцвець наскрозь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбуцве́ць, ‑ее; зак.

Трохі, не да канца збуцвець, струхлець. Дошкі прыбуцвелі. □ Аполачак гэты ўжо трохі прыбуцвеў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)