збо́чваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. збо́чваю збо́чваем
2-я ас. збо́чваеш збо́чваеце
3-я ас. збо́чвае збо́чваюць
Прошлы час
м. збо́чваў збо́чвалі
ж. збо́чвала
н. збо́чвала
Загадны лад
2-я ас. збо́чвай збо́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час збо́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збо́чваць несов.

1. сторони́ться, сходи́ть с доро́ги;

2. отклоня́ться в сто́рону

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да збочыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збо́чыць, -чу, -чыш, -чыць; зак.

Сысці або з’ехаць убок, даючы каму-н. дарогу, ці звярнуць убок дарогі, мяняючы напрамак руху.

Збоч, бо не размінешся з возам.

З. у завулак.

|| незак. збо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

éinschwenken

vi (s) збо́чваць, заваро́чваць (куды-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shunt

[ʃʌnt]

1.

v.t.

1) пераво́дзіць (цягні́к) на запасны́ шлях; перамяшча́ць, манэўрава́ць на чыгу́нцы

2) Figur. збо́чваць, сыхо́дзіць з даро́гі

3) Electr. адгаліно́ўваць (то́к)

2.

n.

1) чыгу́начная стрэ́лка f.

2) Electr. адгалінава́ньне то́ку, шунт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уклоня́ться несов.

1. (отстраняться) ухіля́цца, адхіля́цца; (отворачиваться) адхіна́цца, уніка́ць (чаго);

2. (отходить в сторону) адхіля́цца, ухіля́цца, збо́чваць;

3. (отвлекаться) адхіля́цца; (отступать) адступа́ць, адыхо́дзіць;

4. перен. (избегать) уніка́ць (чаго), ухіля́цца; см. уклони́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завора́чивать несов., разг.

1. (изменять направление) заваро́чваць, паваро́чваць; (наведываться) збо́чваць;

2. (загибать кверху, назад) загіна́ць; закру́чваць; (подол, рукава) зака́сваць; (о штанинах — ещё) падка́сваць; (полы) захіна́ць;

3. (упаковывать) заго́ртваць; запако́ўваць; закру́чваць, укру́чваць; завіна́ць, захіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

éinlenken

vi

1) (s) збо́чваць, зваро́чваць (пры яздзе)

2) (h) паступа́цца (чым-н.)

nach dem Streit ~ — перамяні́ць тон пры спрэ́чцы

3) (h) вярта́ць (да чаго-н. у размове)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

завёртывать несов.

1. (обёртывать, упаковывать) заго́ртваць; запако́ўваць; закру́чваць, укру́чваць; завіна́ць, захіна́ць;

2. (загибая, приподнимать, сдвигать) зака́сваць, загіна́ць, захіна́ць;

3. (сворачивать в сторону) зваро́чваць, паваро́чваць, збо́чваць;

4. (завинчивать) закру́чваць;

5. (подол, рукава) зака́сваць; (о штанинах — ещё) падка́сваць; (полы) захіна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)