збале́лы, -ая, -ае.

Змучаны болем, пакутамі.

Збалелае цела.

Збалелае сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збале́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збале́лы збале́лая збале́лае збале́лыя
Р. збале́лага збале́лай
збале́лае		 збале́лага збале́лых
Д. збале́ламу збале́лай збале́ламу збале́лым
В. збале́лы (неадуш.)
збале́лага (адуш.)		 збале́лую збале́лае збале́лыя (неадуш.)
збале́лых (адуш.)
Т. збале́лым збале́лай
збале́лаю		 збале́лым збале́лымі
М. збале́лым збале́лай збале́лым збале́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збале́лы

1. разг. (истощённый от болезни, страдающий) изболе́вший;

2. измождённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збале́лы, ‑ая, ‑ае.

Змучаны болем, пакутамі. Памалу ў збалелае цела вярталася ранейшая сіла. С. Александровіч. І толькі яму [Леаніду] аднаму Васіль мог бы смела паглядзець у вочы, выказаць усё, што агнём пякло яго збалелае сэрца. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pained

[peɪnd]

adj.

1) пакры́ўджаны; засму́чаны

2) збале́лы, спаку́таваны, зму́чаны

a pained face — зму́чаны твар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зага́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. загас, ‑ла; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Перастаць гарэць, свяціць; патухнуць, пагаснуць. Агонь загас.

2. перан. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Зменшыцца, знікнуць (пра падзеі, пачуцці і пад.). Боль сумлення ў ім загас. Бядуля. // Скончыцца. Яшчэ вось дзень, прыгожы і румяны, мінуў — загас. Машара.

3. перан. Зачахнуць, памерці. Дні свае лічыць збалелы бядак, Вось-вось часіна — загасне. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)