заіле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заіле́нне
Р. заіле́ння
Д. заіле́нню
В. заіле́нне
Т. заіле́ннем
М. заіле́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заіле́нне, ‑я, н.

Запаўненне рэчышча ракі, канала, ложа вадаёма ілам, пяском і пад. Заіленне вусця ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)