заі́ка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -іцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -аў.

Той, хто заікаецца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заі́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заі́ка заі́кі
Р. заі́кі заі́к
Д. заі́ку заі́кам
В. заі́ку заі́к
Т. заі́кам заі́камі
М. заі́ку заі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заі́ка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заі́ка заі́кі
Р. заі́кі заі́к
Д. заі́цы заі́кам
В. заі́ку заі́к
Т. заі́кай
заі́каю		 заі́камі
М. заі́цы заі́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заі́ка м. и ж. заи́ка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заі́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑іцы, Т ‑ай, ж.

Той, хто заікаецца (у 1 знач.). Гэта быў бедны местачковы дзяцюк гадоў за дваццаць, бязвусы, безбароды, трохі заіка, трохі гультай і трохі прыдуркаваты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заі́ка м, ж Stótterer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stutterer [ˈstʌtərə] n. заі́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заи́ка заі́ка, -кі м. и ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stammerer [ˈstæmərə] n. заі́ка; мармыту́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jąkała

м. заіка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)