заігра́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заігра́ю заігра́ем
2-я ас. заігра́еш заігра́еце
3-я ас. заігра́е заігра́юць
Прошлы час
м. заігра́ў заігра́лі
ж. заігра́ла
н. заігра́ла
Загадны лад
2-я ас. заігра́й заігра́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заігра́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заігра́ць I сов., см. зайгра́ць I

заігра́ць II сов., см. зайгра́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заігра́ць ​1,

гл. зайграць ​1.

заігра́ць ​2,

гл. зайграць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заігра́ць гл. зайграць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зайгра́ць ​1, і заігра́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Часта іграючы на чым‑н. або чым‑н., зрабіць непрыгодным. Зайграць пласцінку.

2. Часта выконваючы (сцэнічны або музычны твор), зрабіць банальным, збітым. Зайграць п’есу.

зайгра́ць ​2 і заігра́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць іграць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tune up

а) наво́дзіць, настро́іць

б) informal заігра́ць, засьпява́ць

в) нала́дзіць, адрэгулява́ць (мэхані́зм)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zadąć

зак. задзьмуць; затрубіць; задудзець;

zadąć w trąbę — заіграць (задудзець) на трубе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

урэ́заць, -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак.

1. што. Адрэзаўшы частку, укараціць, паменшыць.

У. крысо.

2. перан., што. Зменшыць, убавіць; абмежаваць.

У. расходы.

У. паўнамоцтвы.

3. што ў што. Уставіць у выразанае месца.

У. замок у дзверы.

4. што і чаго (пераважна з адмоўем). З цяжкасцю адрэзаць (што-н. надта цвёрдае; разм.).

Мяса такое мёрзлае, што не ў.

5. што і чаго. Адрэзаць, нарэзаць невялікую колькасць чаго-н. (разм.).

У. вяндліны.

У. сечкі карове.

6. перан., што і без дап. Нечакана і гучна заіграць, заспяваць (разм.).

У. польку.

7. каму, па чым і без дап. Моцна ўдарыць, пабіць, збіць (разм.).

У. па твары.

Так урэзалі яму, што і з ног зваліўся.

8. што і без дап. Сказаць прама і рэзка, заявіць што-н. (разм.).

У. праўду.

|| незак. ураза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—3 знач.) і урэ́зваць, -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач.).

|| наз. ураза́нне, -я, н. (да 1—3 знач.), урэ́званне, -я, н. (да 1—3 знач.) і урэ́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заигра́ть сов.

1. заігра́ць;

орке́стр заигра́л марш арке́стр зайгра́ў марш;

2. (часто исполняя, испортить) зайгра́ць;

заигра́ть пье́су зайгра́ць п’е́су;

3. (засверкать, засиять) пача́ць пераліва́цца, зазіхаце́ць, заззя́ць, заблішча́ць, заіскры́цца, запунсаве́ць;

со́лнце заигра́ло на пове́рхности воды́ со́нца заззя́ла (пачало́ пераліва́цца) на паве́рхні вады́;

румя́нец заигра́л на щека́х румя́нец запунсаве́ў на шчо́ках;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zagrać

zagra|ć

зак.

1. заіграць;

2. сыграць; выканаць;

~ć na fortepianie — сыграць на раяле;

~ć rolę Hamleta — сыграць ролю Гамлета;

3. згуляць;

~ć w szachy — згуляць ў шахматы;

~ć mecz — сыграць (разыграць) матч;

4. загрымець; загучаць;

~ły armaty — загрымелі гарматы;

~ł motor — загуў матор;

tak tańczyć, jak ~ją — скакаць пад чужую дудку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)