зая́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зая́ўлены зая́ўленая зая́ўленае зая́ўленыя
Р. зая́ўленага зая́ўленай
зая́ўленае		 зая́ўленага зая́ўленых
Д. зая́ўленаму зая́ўленай зая́ўленаму зая́ўленым
В. зая́ўлены (неадуш.)
зая́ўленага (адуш.)		 зая́ўленую зая́ўленае зая́ўленыя (неадуш.)
зая́ўленых (адуш.)
Т. зая́ўленым зая́ўленай
зая́ўленаю		 зая́ўленым зая́ўленымі
М. зая́ўленым зая́ўленай зая́ўленым зая́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зая́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зая́ўлены зая́ўленая зая́ўленае зая́ўленыя
Р. зая́ўленага зая́ўленай
зая́ўленае		 зая́ўленага зая́ўленых
Д. зая́ўленаму зая́ўленай зая́ўленаму зая́ўленым
В. зая́ўлены (неадуш.)
зая́ўленага (адуш.)		 зая́ўленую зая́ўленае зая́ўленыя (неадуш.)
зая́ўленых (адуш.)
Т. зая́ўленым зая́ўленай
зая́ўленаю		 зая́ўленым зая́ўленымі
М. зая́ўленым зая́ўленай зая́ўленым зая́ўленых

Кароткая форма: зая́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зая́ўлены зая́вленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зая́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заявіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зая́вленный зая́ўлены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́ўнасць, -і, ж.

1. Аддаленасць у часе якой-н. падзеі.

Справа гэта мае вялікую д.

2. Працягласць існавання чаго-н.

Д. нашага сяброўства.

3. Тэрмін, на працягу якога могуць быць заяўлены якія-н. патрабаванні або пасля якога набываецца або траціцца якое-н. права (спец.).

Іскавая д.

Тэрмін даўнасці мінуў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́ўнасць, ‑і, ж.

1. Аддаленасць у мінулае да моманту ўзнікнення, завяршэння чаго‑н. Падзеі немалой даўнасці. □ Копаць на сценах была стогадовай даўнасці. Гамолка. // Разм. Даўнія часы, старадаўнасць. У даўнасці тут лясы былі непраходныя, а на гэтым месцы, дзе коні пасуцца, — балота гнілое і называлася яно Камарыным. Лупсякоў.

2. Працягласць існавання чаго‑н. Гісторыя нашай дзіцячай літаратуры мае ўсяго толькі паўвекавую даўнасць. Пшыркоў.

3. Пэўны тэрмін, на працягу якога могуць быць заяўлены якія‑н. патрабаванні або па сканчэнні якога траціцца ці набываецца якое‑н. права. Суд не ўзяўся за справы, спасылаючыся на хісткія доказы і на даўнасць часу некаторых фактаў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

принесённый

1. прыне́сены;

2. (данный) прыне́сены, да́дзены; (причинённый — о вреде, неприятности) прычы́нены;

принесённая по́льза прыне́сеная (зро́бленая) кары́сць;

3. (рождённый — о животных) прыве́дзены, наро́джаны;

4. (об урожае) да́дзены, прыне́сены;

5. прыне́сены; (поданный) пада́дзены; (сделанный) зро́блены; (выраженный) вы́казаны; (заявленный) зая́ўлены; а также переводится другими причастиями в соответствии со значением существительного, напр.: принесённый в дар прыне́сены (да́дзены) у дар, падо́раны; см. принести́, приноси́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)