заяда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заяда́нне
Р. заяда́ння
Д. заяда́нню
В. заяда́нне
Т. заяда́ннем
М. заяда́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заяда́нне, ‑я, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 2 знач.).

2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)