зашчапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зашчапля́ю зашчапля́ем
2-я ас. зашчапля́еш зашчапля́еце
3-я ас. зашчапля́е зашчапля́юць
Прошлы час
м. зашчапля́ў зашчапля́лі
ж. зашчапля́ла
н. зашчапля́ла
Загадны лад
2-я ас. зашчапля́й зашчапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зашчапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашчапля́ць несов., см. зашчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашчапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да зашчапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашчапля́ць гл. зашчапіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зашчапі́ць, -чаплю́, -чэ́піш, -чэ́піць; -чэ́плены; зак.

1. што. Зачыніць на зашчапку.

З. дзверы.

2. каго-што. Пакінуць каго-н. у памяшканні, зашчапіўшы дзверы.

З. дзіця ў хаце.

|| незак. зашчапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

защёлкивать несов. зашчо́ўкваць; (на крючок) зашчэ́пліваць, зашчапля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашчапля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да зашчапіцца.

2. Зал. да зашчапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hasp

[hæsp]

1.

n.

за́шчапка, зашчэ́пка, кля́мка f.

2.

v.t.

зашчапля́ць, зашчапі́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

éinriegeln

vt зашчапля́ць, зачыня́ць (на завалу, засаўку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinhaken

1.

vt зашчапля́ць (дзверы), зашпі́льваць (гаплік); падчапі́ць на кручо́к

2.

(sich)

(bei D) разм. браць пад руку́ (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)