заштукава́ць гл. штукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заштукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заштуку́ю заштуку́ем
2-я ас. заштуку́еш заштуку́еце
3-я ас. заштуку́е заштуку́юць
Прошлы час
м. заштукава́ў заштукава́лі
ж. заштукава́ла
н. заштукава́ла
Загадны лад
2-я ас. заштуку́й заштуку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час заштукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заштукава́ць сов.

1. заде́лать;

2. порт. заштукова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заштукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Уст.

1. Закрыць адтуліну, забіўшы, заклаўшы чым‑н. Заштукаваць дзірку. Заштукаваць шчыліну.

2. Зашыць, зацыраваць так, каб было непрыкметна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; незак., што.

1. Забіваючы, закладаючы, закрываць наглуха.

Ш. прабоіны.

2. Цыраваць, сшываць нябачным швом (спец.).

Ш. шоўк.

3. перан. і без дап. Выдумляць, майстраваць, вынаходзіць.

Што ты тут узяўся ш.?

|| зак. заштукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. штуко́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і штукава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заштукова́ть сов., портн. заштукава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заштуко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заштукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштукава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заштукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштуко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштукоўваць — заштукаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

féstmachen

аддз. vt

1) прывя́зваць; прымацо́ўваць (an D – да чаго-н.)

2) узгадня́ць, вызнача́ць

3) зала́дзіць, заштукава́ць

4) разм. затры́мліваць, арышто́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)