зашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Круцячы што-н., што мае шрубавую нарэзку, замацаваць, давесці да патрэбнага становішча.

З. гайку.

|| незак. зашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашрубава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашрубу́ю зашрубу́ем
2-я ас. зашрубу́еш зашрубу́еце
3-я ас. зашрубу́е зашрубу́юць
Прошлы час
м. зашрубава́ў зашрубава́лі
ж. зашрубава́ла
н. зашрубава́ла
Загадны лад
2-я ас. зашрубу́й зашрубу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашрубава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашрубава́ць сов. завинти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашрубава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Круцячы што‑н., што мае шрубавую нарэзку (шрубу, гайку і пад.), замацаваць, давесці да патрэбнага становішча. Зашрубаваць гайку. // Прымацаваць што‑н. пры дапамозе шрубы. Зашрубаваць раму глюмінатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашрубава́ць, зашрубо́ўваць zúschrauben vt, féstschrauben vt, ánziehen* vt, fest zúschrauben, zúdrehen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пазашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Зашрубаваць усё, многае.

П. гайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падшрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

Зашрубаваць глыбей, тужэй.

П. гайку.

|| незак. падшрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашрубо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перашрубава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.

1. Зашрубаваць нанава.

2. Шрубуючы, сапсаваць нарэзку.

|| незак. перашрубо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перашрубо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашрубо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зашрубоўваць — зашрубаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)