заша́ркаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заша́ркаю заша́ркаем
2-я ас. заша́ркаеш заша́ркаеце
3-я ас. заша́ркае заша́ркаюць
Прошлы час
м. заша́ркаў заша́ркалі
ж. заша́ркала
н. заша́ркала
Загадны лад
2-я ас. заша́ркай заша́ркайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заша́ркаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заша́ркаць сов., разг. заша́ркать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заша́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць шаркаць. // Прашаркаць. Зашаркалі хуткія крокі, і праз момант яму [Лемяшэвічу] адчынілі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заша́ркать сов., разг.

1. зашо́ргаць, заша́ркаць;

2. (загрязнить) затапта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)