зачэ́саны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зачэ́саны зачэ́саная зачэ́санае зачэ́саныя
Р. зачэ́санага зачэ́санай
зачэ́санае		 зачэ́санага зачэ́саных
Д. зачэ́санаму зачэ́санай зачэ́санаму зачэ́саным
В. зачэ́саны (неадуш.)
зачэ́санага (адуш.)		 зачэ́саную зачэ́санае зачэ́саныя (неадуш.)
зачэ́саных (адуш.)
Т. зачэ́саным зачэ́санай
зачэ́санаю		 зачэ́саным зачэ́санымі
М. зачэ́саным зачэ́санай зачэ́саным зачэ́саных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачэ́саны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зачэ́саны зачэ́саная зачэ́санае зачэ́саныя
Р. зачэ́санага зачэ́санай
зачэ́санае		 зачэ́санага зачэ́саных
Д. зачэ́санаму зачэ́санай зачэ́санаму зачэ́саным
В. зачэ́саны (неадуш.)
зачэ́санага (адуш.)		 зачэ́саную зачэ́санае зачэ́саныя (неадуш.)
зачэ́саных (адуш.)
Т. зачэ́саным зачэ́санай
зачэ́санаю		 зачэ́саным зачэ́санымі
М. зачэ́саным зачэ́санай зачэ́саным зачэ́саных

Кароткая форма: зачэ́сана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачэ́саны I, см. зачаса́ны I

зачэ́саны II, см. зачаса́ны II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачэ́саны,

гл. зачасаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачаса́ны і зачэ́саны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зачасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачёсанный (о причёске) зачаса́ны, зачэ́саны, мног. пазачэ́сваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

причёсанный прич., прил. прычаса́ны, прычэ́саны, мног. папрычэ́сваны, зачаса́ны, зачэ́саны, мног. пазачэ́сваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жарсткава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху жорсткі (у 1, 3, 4 і 5 знач.). Жарсткаваты характар. □ Жарсткаватыя валасы [Рудчанкі] былі зачэсаны назад, і таму вялікі і пукаты лоб здаваўся вельмі высокім. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пука́ты, ‑ая, ‑ае.

З круглява выгнутымі, выпучанымі бакамі, паверхняй; выпуклы. Пукатая бочка. Пукатая бутэлька. Пукатае дно. □ Валя выбрала сабе невялічкі [гадзіннік], зграбны, з тоненькай металічнай абводкай, з пукатым шкельцам. Пестрак. // Які выдаецца наперад. Пукатыя вочы. Пукатыя грудзі. □ Жарсткаватыя валасы [Рудчанкі] былі зачэсаны назад, і таму вялікі і пукаты лоб здаваўся вельмі высокім. Сіўцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гла́дка нареч.

1. в разн. знач. гла́дко;

г. абструга́ць — гла́дко острога́ть;

г. зачэ́саны — гла́дко причёсанный;

г. пі́ша — гла́дко пи́шет;

усё ідзе́ до́бра і г. — всё идёт хорошо́ и гла́дко;

2. (аккуратно, по фигуре) ло́вко;

◊ не ўсё г. — не всё гла́дко;

язык г. хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)