зачэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж. (разм.).

1. Прыстасаванне, якім што-н. зачэпліваюць або якое што-н. трымае.

2. перан. Прычына, падстава.

З. для сваркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачэ́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зачэ́пка зачэ́пкі
Р. зачэ́пкі зачэ́пак
Д. зачэ́пцы зачэ́пкам
В. зачэ́пку зачэ́пкі
Т. зачэ́пкай
зачэ́пкаю		 зачэ́пкамі
М. зачэ́пцы зачэ́пках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зачэ́пка ж.

1. (действие) заце́пка;

2. (приспособление) заце́пка, заце́па, заце́п м.;

3. перен. (причина) заце́пка; предло́г м., по́вод м.;

з. для сва́ркі — заце́пка (предло́г, по́вод) для ссо́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. зачэпліваць — зачапіць (у 1 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. зачэплівацца — зачапіцца (у 1, 3 знач.).

2. Р мн. ‑пак. Разм. Прыстасаванне, якім што‑н. зачэпліваюць, якое што‑н. трымае; кручок.

3. перан.; Р мн. ‑пак. Разм. Прычына, падстава. І як ні стараўся Пракоп знайсці тут якую-небудзь нядбайнасць, упушчэнне, каб да чаго-небудзь прыдрацца, зачэпкі для .. прыдзіркі ён не знаходзіў. Колас. // Тое, да чаго можна прычапіцца, прыдрацца. [Гарлахвацкі:] Можа ў вашай біяграфіі ёсць якая-небудзь зачэпка.., якая магла паслужыць повадам для плётак. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачэ́пка ж

1. (дзеянне) Éinhaken n -s; Éinkuppeln n -s;

2. (прыстасаванне) Háken m -s, -;

3. разм (прычына) Vórwand m -(e)s, -wände;

знайсці́ зачэ́пку éinen Vórwand fínden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́вад

‘аснова, зачэпка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́вад по́вады
Р. по́ваду по́вадаў
Д. по́ваду по́вадам
В. по́вад по́вады
Т. по́вадам по́вадамі
М. по́вадзе по́вадах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заце́пка ж.

1. (действие) зачэ́пліванне, -ння ср., зачэ́пка, -кі ж.;

2. в др. знач. зачэ́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычэ́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

1. гл. прычапіць.

2. перан. Зачэпка, прычына (разм.).

Знайсці прычэпку зайсці да яго.

3. перан. Тое, што і прыдзірка (разм.).

І за шчэпку знойдзеш прычэпку (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́зус бе́лі

(лац. casus belli)

фармальная зачэпка для аб’яўлення вайны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Ківе́нька ’нагавор, плётка, зачэпка для сваркі’ (ТС). Да ківаць (гл.) у значэнні ’нагаворваць’ (< ’паказваць пальцамі’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)