зачышча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зачышча́ю зачышча́ем
2-я ас. зачышча́еш зачышча́еце
3-я ас. зачышча́е зачышча́юць
Прошлы час
м. зачышча́ў зачышча́лі
ж. зачышча́ла
н. зачышча́ла
Загадны лад
2-я ас. зачышча́й зачышча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зачышча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачышча́ць несов. зачища́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачы́сціць, -ы́шчу, -ы́сціш, -ы́сціць; -ы́шчаны; зак., што (спец.).

Чысцячы, загладзіць, зняць ізаляцыю.

З. канцы правадоў.

З. месца для латкі на веласіпеднай камеры.

|| незак. зачышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачища́ть несов. зачышча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачышча́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зачысціцца.

2. Зал. да зачышчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачы́стка, ‑і, ДМ ‑стцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зачышчаць — зачысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pútzen

vt

1.

1) чы́сціць, ачышча́ць, зачышча́ць

2) тынкава́ць

2.

~, sich прыбіра́цца, выстро́йвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

rub​2 [rʌb] v.

1. (with) це́рці; це́рціся; націра́ць; паціра́ць;

She rubbed her hands in delight. Яна з задавальненнем пацерла рукі;

A cat was rubbing against my leg. Кот цёрся аб маю нагу.

2. выціра́ць (пыл і да т.п.); праціра́ць;

rub cups with a towel праціра́ць ку́бкі ручніко́м

♦

rub shoulders with smb. вадзі́ць кампа́нію з кім-н.;

rub smb. up the wrong way BrE, infml раздражня́ць, злава́ць каго́-н.; гла́дзіць су́праць шэ́рсці;

rub smb.’s nose in it infml упіка́ць каго́-н за што-н.; рабі́ць папро́к

rub along [ˌrʌbˈəlɒŋ] phr. v. BrE, infml ла́дзіць, ужыва́цца;

We rubbed along very unhappily. Мы не змаглі ўжыцца.

rub down [ˌrʌbˈdaʊn] phr. v.

1. абціра́ць; выціра́ць;

rub oneself down with a towel вы́церціся ручніко́м

2. зачышча́ць

3. масажава́ць

rub in [ˌrʌbˈɪn] phr. v.

1. убіва́ць у галаву́, удзёўбваць

2. уціра́ць (мазь і да т.п.)

rub off [ˌrʌbˈɒf] phr. v. сціра́ць, счышча́ць;

rub the rust off счышча́ць іржу́

rub out [ˌrʌbˈaʊt] phr. v.

1. BrE сціра́ць, вычышча́ць (нанесенае алоўкам)

2. AmE, slang прышы́ць (забіць); зні́шчыць, вы́нішчыць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)