зачу́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зачу́хаю |
зачу́хаем |
| 2-я ас. |
зачу́хаеш |
зачу́хаеце |
| 3-я ас. |
зачу́хае |
зачу́хаюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зачу́хаў |
зачу́халі |
| ж. |
зачу́хала |
| н. |
зачу́хала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зачу́хай |
зачу́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зачу́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зачу́хаць сов., разг. (начать чесать) зачеса́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зачу́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць чухаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)