зачмя́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зачмя́каю зачмя́каем
2-я ас. зачмя́каеш зачмя́каеце
3-я ас. зачмя́кае зачмя́каюць
Прошлы час
м. зачмя́каў зачмя́калі
ж. зачмя́кала
н. зачмя́кала
Загадны лад
2-я ас. зачмя́кай зачмя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зачмя́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачмя́каць сов., разг. зача́вкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачмя́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць чмякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)