зача́ць, -чну́, -чне́ш, -чне́; -чнём, -чняце́, -чну́ць; -ча́ў, -чала́, -ло́; -чні́; -ча́ты; зак., каго (што).

1. Распачаць (разм.).

З. будаўніцтва.

2. Даць пачатак жыцця каму-н. (уст.).

З. дзіця.

|| незак. зачына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зача́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зачну́ зачнё́м
2-я ас. зачне́ш зачняце́
3-я ас. зачне́ зачну́ць
Прошлы час
м. зача́ў зачалі́
ж. зачала́
н. зачало́
Загадны лад
2-я ас. зачні́ зачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зача́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зача́ць сов.

1. разг. нача́ть;

з. будаўні́цтва — нача́ть строи́тельство;

2. биол. зача́ть;

з. дзіця́ — зача́ть ребёнка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зача́ць ​1, ‑чну, ‑чнеш, ‑чне; ‑чнём, ‑чняце; пр. зачаў, ‑ла, ‑ло; зак., каго.

Уст. Зарадзіць, даць пачатак жыцця каму‑н. Зачаць дзіця.

зача́ць ​2, ‑чну, ‑чнеш, ‑чне; ‑чнём, ‑чняце; пр. зачаў, ‑ла, ‑ло; зак., што.

Разм. Пачаць, прыступіць да чаго‑н. Зачаць гаворку. □ І вось дзесь блізка, перш нясмела Зайграў глушэц і абарваўся Ды зноў зачаў, разбалбатаўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ць біял. zéugen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зача́ть сов. зача́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачына́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачаць ​1.

зачына́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

conceive [kənˈsi:v] v.

1. разуме́ць, спасціга́ць; заду́мваць

2. зача́ць (дзіця)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зача́цце, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зачаць ​1; апладненне, пачатак цяжарнасці. О таямніца таямніц — зачацце травінкі кволай, звера, чалавека! Рудкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)