зачарві́вець гл. чарвівець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачарві́вець

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зачарві́вее зачарві́веюць
Прошлы час
м. зачарві́веў зачарві́велі
ж. зачарві́вела
н. зачарві́вела
Дзеепрыслоўе
прош. час зачарві́веўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зачарві́вець сов. зачерви́веть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зачарві́вець, ‑ее; зак.

Разм. Стаць чарвівым. Яблык зачарвівеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарві́вець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; незак.

Станавіцца чарвівым.

Грыбы чарвівеюць.

|| зак. зачарві́вець, -ее, счарві́вець, -ее і ачарві́вець, -ее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зачерви́веть сов., разг. зачарві́вець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zrobaczywieć

зак. зачарвівець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Акажане́ць ’зачарвівець’, акажанелы ’раўнадушны, чэрствы, абыякавы’ (Яўс.). Гл. кажанець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)