за́чапка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. за́чапка за́чапкі
Р. за́чапкі за́чапак
Д. за́чапцы за́чапкам
В. за́чапку за́чапкі
Т. за́чапкай
за́чапкаю		 за́чапкамі
М. за́чапцы за́чапках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

hak

м.

1. крук;

hak szynowy чыг. кастыль;

2. гак; зачапка;

3. спарт. хук; аперкот;

mieć na kogo ~a — мець кампрамат на каго; трымаць каго на кручку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)