зача́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зача́льваю зача́льваем
2-я ас. зача́льваеш зача́льваеце
3-я ас. зача́львае зача́льваюць
Прошлы час
м. зача́льваў зача́львалі
ж. зача́львала
н. зача́львала
Загадны лад
2-я ас. зача́львай зача́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зача́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зача́льваць несов. зача́ливать; см. зача́ліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зача́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зачапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́ливать несов., мор. зача́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зача́львацца, ‑аецца; незак.

Зал. да зачальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́льванне ср. зача́ливание; см. зача́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зача́львацца несов., страд. зача́ливаться; см. зача́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)