заці́шны, -ая, -ае.

1. Бязветраны, ціхі.

З. бок.

2. перан. Без значных падзей, ажыўленай дзейнасці.

Зацішныя дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заці́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заці́шны заці́шная заці́шнае заці́шныя
Р. заці́шнага заці́шнай
заці́шнае		 заці́шнага заці́шных
Д. заці́шнаму заці́шнай заці́шнаму заці́шным
В. заці́шны (неадуш.)
заці́шнага (адуш.)		 заці́шную заці́шнае заці́шныя (неадуш.)
заці́шных (адуш.)
Т. заці́шным заці́шнай
заці́шнаю		 заці́шным заці́шнымі
М. заці́шным заці́шнай заці́шным заці́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заці́шны

1. безве́тренный, ти́хий;

~нае надво́р’е — безве́тренная (ти́хая) пого́да;

2. (укрытый от ветра) подве́тренный;

з. бок — подве́тренная сторона́;

3. перен. укро́мный, ти́хий;

з. куто́к — укро́мный (ти́хий) уголо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заці́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Бязветраны, ціхі. Зацішны бок. □ Вецер ірваў з узгоркаў пульхны мяккі снег.., кідаў куды-небудзь у зацішныя куткі і прасаваў там з яго грывастыя сумёты. Асіпенка. // перан. Ціхі, глухі, скрыты. Самка аленя хавае .. [дзіця] дзе-небудзь у патаемным, зацішным кутку, у высокай траве ці ў хмызняку. В. Вольскі.

2. перан. Без значных падзей, ажыўленай дзейнасці. На ўчастку фронта, які займалі партызанскія атрады, пачаліся зацішныя дні. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заці́шны

1. (бязветраны) wíndstill;

2. перан (без значных падзей) still, rúhig; fríedlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зати́шный обл. заці́шны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укро́мный заці́шны; (уютный) уту́льны; (тихий) ці́хі;

укро́мный уголо́к заці́шны (ці́хі) куто́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уту́льны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца ўтульнасцю (у 2 знач.), зручны і прыемны.

У. пакой.

Утульна (прысл.) умасціцца ў крэсле.

2. Зацішны, укрыты ад каго-, чаго-н.

У. куточак для адпачынку.

|| наз. уту́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zaciszny

зацішны; ціхі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odludny

адасоблены, бязлюдны; зацішны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)