заціра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заціра́нне
Р. заціра́ння
Д. заціра́нню
В. заціра́нне
Т. заціра́ннем
М. заціра́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заціра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заціраць — зацерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затира́ние заціра́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зати́рка ж. заці́рка, -кі ж., заціра́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)