заця́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
заця́та - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заця́та нареч.

1. упо́рно; насто́йчиво; лю́то;

2. затаённо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заця́та прысл, заця́ты

1. (упарты, настойлівы) hártnäckig, behárrlich;

2. (скрытны) verschlóssen, zurückhaltend;

3. (адданы, верны) ergében, treu, zíelstrebig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заця́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заця́ты заця́тая заця́тае заця́тыя
Р. заця́тага заця́тай
заця́тае		 заця́тага заця́тых
Д. заця́таму заця́тай заця́таму заця́тым
В. заця́ты (неадуш.)
заця́тага (адуш.)		 заця́тую заця́тае заця́тыя (неадуш.)
заця́тых (адуш.)
Т. заця́тым заця́тай
заця́таю		 заця́тым заця́тымі
М. заця́тым заця́тай заця́тым заця́тых

Кароткая форма: заця́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лю́то нареч.

1. лю́та;

2. (рьяно) заўзя́та; заця́та; з запа́лам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заперціся (у 1, 2 знач.).

2. Разм. Зацята маўчаць, замоўчваць што‑н. Запірацца на допыце.

3. Зал. да запіраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Віляць некаторы час. Джэк толькі на момант азірнуўся, прывітальна павіляў гаспадару калматыя хвастом і яшчэ больш зацята аднавіў атакі на Давіда. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; незак., што і без дап.

Падаваць або здабываць што‑н. помпай. Чуваць толькі шум інжэктараў, якія зацята пампуюць ваду ў кацёл. Васілёнак. Нізіну перасякае густая сетка асушальных каналаў, з іх безупынна пампуюць ваду ў мора. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ро нареч.

1. (рьяно, ревностно) заўзя́та;

2. (яростно) лю́та; (разъярённо) разлютава́на; раз’ю́шана;

3. (неистово) шалёна; (ожесточённо) зло́сна; (упорно) заця́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смяшы́ць, смяшу, смешыш, смешыць; незак., каго-што.

Выклікаць у каго‑н. смех; прымушаць смяяцца. [Альжбета:] Не смяшы ты людзей. Калі падпіў, дык ляж спаць! Купала. Звычайна ён [Абрыцкі] спаўняў тры ролі: Або смяшыў усіх да болі, Калі ў смяхотным захапленні Апісваў розныя здарэнні; Ці пераймаў таго-другога, Або маўчаў зацята-строга. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)