зацямне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зацямне́нне
Р. зацямне́ння
Д. зацямне́нню
В. зацямне́нне
Т. зацямне́ннем
М. зацямне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зацямне́нне ср.

1. затемне́ние;

2. затемне́ние;

3. перен. затемне́ние, помраче́ние;

1-3 см. зацямні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацямне́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зацямняць — зацямніць і стан паводле знач. дзеясл. зацямняцца — зацямніцца. Зацямненне акон. Зацямненне свядомасці.

2. Маскіроўка святла як адзін са сродкаў проціпаветранай абароны. Зацямненне горада. Праверыць зацямненне.

3. Спец. Зацямнёнае месца, якое выяўляецца дзе‑н.; пацямненне. Зацямненне ў лёгкіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацямне́нне н.

1. Verdúnk(e)lung f -, -en; мед. Verscháttung f -, -en;

2. (маскіроўка святла) Verdúnk(e)lung f;

3. перан. разм. Géistesverwírrung f -;

зацямне́нне розуму Bewússtseinstrübung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зацямні́ць, -цямню́, -це́мніш, -це́мніць; -цямнёны; зак., што.

1. Зрабіць цёмным або закрыць чым-н. цёмным, не прапускаючым святло.

Хмары зацямнілі сонца.

З. фон карціны.

2. Замаскіраваць.

З. горад.

3. перан. Зрабіць менш ясным.

З. свядомасць.

|| незак. зацямня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

З. сутнасць справы (перан.).

|| наз. зацямне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затемне́ние зацямне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

помраче́ние зацямне́нне, -ння ср.;

помраче́ние созна́ния зацямне́нне свядо́масці (па́мяці);

◊

уму́ помраче́ние про́ста дзі́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Амаро́ка ’зацямненне’ (КЭС) да морак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zamroczenie

н. зацямненне;

zamroczenie świadomości — зацямненне свядомасці;

zamroczenie alkoholem — ап’яненне, ачмурэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ábblendung

f -, -en зацямне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)