заця́жкі, -ая, -ае (разм.).

Залішне цяжкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заця́жкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заця́жкі заця́жкая заця́жкае заця́жкія
Р. заця́жкага заця́жкай
заця́жкае		 заця́жкага заця́жкіх
Д. заця́жкаму заця́жкай заця́жкаму заця́жкім
В. заця́жкі (неадуш.)
заця́жкага (адуш.)		 заця́жкую заця́жкае заця́жкія (неадуш.)
заця́жкіх (адуш.)
Т. заця́жкім заця́жкай
заця́жкаю		 заця́жкім заця́жкімі
М. заця́жкім заця́жкай заця́жкім заця́жкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заця́жкі разг. тяжелова́тый, сли́шком тяжёлый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заця́жкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Залішне цяжкі. Камуніст Касянок вымушаны быў пайсці на новую, мо і зацяжкую для яго работу. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заця́жка заця́жкі
Р. заця́жкі заця́жак
Д. заця́жцы заця́жкам
В. заця́жку заця́жкі
Т. заця́жкай
заця́жкаю		 заця́жкамі
М. заця́жцы заця́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тяжелова́тый заця́жкі, цяжкава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацяжны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які доўга цягнецца; працяглы. Зацяжны дождж. Зацяжная восень. Зацяжная вайна.

2. Які служыць для зацяжкі (у 4 знач.). Зацяжная машына.

•••

Зацяжны скачок гл. скачок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overweight

1. [ˈoʊvərweɪt]

adj.

зацяжкі́, заважкі́, затаўсты́

2.

n.

1) залі́шняя ва́га

2) лі́шак вагі́, перава́жка f., гак -у m.

3. [,oʊvərˈweɪt]

v.

перагружа́ць (ваго́н)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

акліматызава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак.

Прыстасавацца да іншага клімату. — Шчыра кажучы, — загаварыў стары пасля моцнай зацяжкі, — на Сахаліне так акліматызаваўся, што, здаецца, лепшага месца і няма. Сіняўскі. Некалькі год назад з лесагадавальніка «Мяшчэрская», што на Арлоўшчыне, была завезена і белая акацыя; яна тут добра акліматызавалася. «Звязда». // перан. Прывыкнуць да новых абставін, асяроддзя (пра чалавека). Разам з імі завіхаецца над талеркай незнаёмы, і адчувае сябе нібы сярод сваіх. Акліматызаваўся! Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промедле́ние ср. прамару́джанне, -ння ср.; неоконч. прамару́джванне, -ння ср.; (затяжка) заця́жка, -кі ж.; неоконч. заця́гванне, -ння ср.; (оттяжка) адця́жка, -кі ж.; неоконч. адця́гванне, -ння ср.;

без промедле́ния без прамару́джвання (заця́жкі, адця́жкі); (немедленно) неадкла́дна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)