зацо́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацо́каю зацо́каем
2-я ас. зацо́каеш зацо́каеце
3-я ас. зацо́кае зацо́каюць
Прошлы час
м. зацо́каў зацо́калі
ж. зацо́кала
н. зацо́кала
Загадны лад
2-я ас. зацо́кай зацо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зацо́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зацо́каць сов. зацо́кать; (языком — ещё) защёлкать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацо́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць цокаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацо́кать сов., разг. зацо́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zatętnić

зак.

1. застукаць, зацокаць (капытамі);

2. забіцца; закалаціцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

защёлкать сов.

1. (о пружине, замке и т. п.) зашчо́ўкаць, запстры́каць;

2. (кнутом, зубами) заля́скаць;

3. (языком) зацмо́каць;

4. (пальцами) запстры́каць;

5. (шпорами, каблуками) зацо́каць;

6. (орехи) пача́ць лу́скаць;

7. (о соловьях) зацёхкаць, зашчо́ўкаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)