зацкава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зацкава́ны |
зацкава́ная |
зацкава́нае |
зацкава́ныя |
| Р. |
зацкава́нага |
зацкава́най зацкава́нае |
зацкава́нага |
зацкава́ных |
| Д. |
зацкава́наму |
зацкава́най |
зацкава́наму |
зацкава́ным |
| В. |
зацкава́ны (неадуш.) зацкава́нага (адуш.) |
зацкава́ную |
зацкава́нае |
зацкава́ныя (неадуш.) зацкава́ных (адуш.) |
| Т. |
зацкава́ным |
зацкава́най зацкава́наю |
зацкава́ным |
зацкава́нымі |
| М. |
зацкава́ным |
зацкава́най |
зацкава́ным |
зацкава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зацкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зацкава́ны |
зацкава́ная |
зацкава́нае |
зацкава́ныя |
| Р. |
зацкава́нага |
зацкава́най зацкава́нае |
зацкава́нага |
зацкава́ных |
| Д. |
зацкава́наму |
зацкава́най |
зацкава́наму |
зацкава́ным |
| В. |
зацкава́ны (неадуш.) зацкава́нага (адуш.) |
зацкава́ную |
зацкава́нае |
зацкава́ныя (неадуш.) зацкава́ных (адуш.) |
| Т. |
зацкава́ным |
зацкава́най зацкава́наю |
зацкава́ным |
зацкава́нымі |
| М. |
зацкава́ным |
зацкава́най |
зацкава́ным |
зацкава́ных |
Кароткая форма: зацкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зацкава́ны охот., перен. затра́вленный; см. зацкава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зацкава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зацкаваць.
2. у знач. прым. Злоўлены; заганяны на паляванні сабакамі (пра звера).
3. перан.; у знач. прым. Змучаны праследаваннямі, нападкамі, паклёпамі і пад. Зацкаваны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
затра́вленный
1. охот. упалява́ны; (загрызенный собаками) зацкава́ны, загры́зены;
2. перен. заму́чаны; см. затрави́ть 2;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)