заце́пка ж.

1. (действие) зачэ́пліванне, -ння ср., зачэ́пка, -кі ж.;

2. в др. знач. зачэ́пка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацепка

Том: 11, старонка: 263.

img/11/11-263_1448_Зацепка.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

зачэ́пка ж.

1. (действие) заце́пка;

2. (приспособление) заце́пка, заце́па, заце́п м.;

3. перен. (причина) заце́пка; предло́г м., по́вод м.;

з. для сва́ркі — заце́пка (предло́г, по́вод) для ссо́ры

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кручо́к, -чка́ м.

1. крюк, крючо́к;

2. разг. заце́пка ж., приди́рка ж.;

3. крючо́к, закорю́чка ж.;

піса́ць з ~чка́мі — писа́ть с крючка́ми (с закорю́чками);

4. (вина) четверти́нка;

◊ канцыля́рскі к. — канцеля́рский крючо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычэ́пка ж.

1. (действие) прице́пка, прице́п м.;

2. перен. (необоснованный упрёк или претензия) приди́рка;

3. перен., разг. заце́пка, по́вод м.;

4. бот. (нарост на плодах) прице́пка;

◊ і за шчэ́пку зно́йдзе ~ку — посл. ни за что́ ни про что́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́вод​I м. (зацепка) зачэ́пка, -кі ж.; прычы́на, -ны ж., падста́ва, -вы ж.; вы́падак, -дка м.; разг. наго́да, -ды ж.;

по́вод для ссо́ры зачэ́пка для сва́ркі;

придира́ться по вся́кому по́воду чапля́цца з любо́й наго́ды;

э́то не причи́на, а по́вод гэ́та не прычы́на, а зачэ́пка;

кассацио́нный по́вод прычы́на для каса́цыі;

◊

дать по́вод даць падста́ву;

по по́воду (чего) нако́нт (чаго), у су́вязі з чым;

без вся́кого по́вода без дай-прычы́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)