захо́ўны, -ая, -ае (афіц.).

Які гарантуе цэласнасць, захаванасць чаго-н.

Захоўная распіска.

|| наз. захо́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захо́ўны захо́ўная захо́ўнае захо́ўныя
Р. захо́ўнага захо́ўнай
захо́ўнае		 захо́ўнага захо́ўных
Д. захо́ўнаму захо́ўнай захо́ўнаму захо́ўным
В. захо́ўны (неадуш.)
захо́ўнага (адуш.)		 захо́ўную захо́ўнае захо́ўныя (неадуш.)
захо́ўных (адуш.)
Т. захо́ўным захо́ўнай
захо́ўнаю		 захо́ўным захо́ўнымі
М. захо́ўным захо́ўнай захо́ўным захо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захо́ўны сохра́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які гарантуе цэласць, захаванасць чаго‑н. Захоўная распіска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сохра́нный

1. (потайной) уст. патайны́;

2. (удостоверяющий сохранность) офиц. захо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)