захаджа́лы, -ая, -ае (разм.).

Прышлы з чужых мясцін, які зайшоў мімаходам.

Захаджалыя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захаджа́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захаджа́лы захаджа́лая захаджа́лае захаджа́лыя
Р. захаджа́лага захаджа́лай
захаджа́лае		 захаджа́лага захаджа́лых
Д. захаджа́ламу захаджа́лай захаджа́ламу захаджа́лым
В. захаджа́лы (неадуш.)
захаджа́лага (адуш.)		 захаджа́лую захаджа́лае захаджа́лыя (неадуш.)
захаджа́лых (адуш.)
Т. захаджа́лым захаджа́лай
захаджа́лаю		 захаджа́лым захаджа́лымі
М. захаджа́лым захаджа́лай захаджа́лым захаджа́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захаджа́лы разг. захо́жий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захаджа́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які зайшоў мімаходам з чужых мясцін. Захаджалыя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)