захава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. захава́насць
Р. захава́насці
Д. захава́насці
В. захава́насць
Т. захава́насцю
М. захава́насці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захава́насць, -і, ж.

Захаванне ў поўнай цэласці, адсутнасць пашкоджанняў.

Адказваць за з. рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захава́насць ж.

1. скры́тность;

2. канц. сохра́нность;

у цэ́ласці і ~сці — в це́лости и сохра́нности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захава́насць, ‑і, ж.

Цэласць, непашкоджанасць. Адказваць за захаванасць рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захава́насць ж. nversehrtheit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

цэ́ласць, -і, ж.

1. Непашкоджанасць, захаванасць.

Ц судна.

2. Адзінства, звязанасць усіх частак чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́ўны, -ая, -ае (афіц.).

Які гарантуе цэласнасць, захаванасць чаго-н.

Захоўная распіска.

|| наз. захо́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захо́ўнасць ж., см. захава́насць2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які гарантуе цэласць, захаванасць чаго‑н. Захоўная распіска.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сохра́нность захава́насць, -ці ж., цэ́ласць, -ці ж., непапсава́насць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)