захава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
захава́на - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

захава́на нареч.

1. скры́то, та́йно;

2. канц. сохра́нно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подспу́дно нареч., уст. падспу́дна; захава́на; патае́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

copyright [ˈkɒpiraɪt] n. а́ўтарскае пра́ва;

copyright reserved а́ўтарскае пра́ва захава́на (перадрук забараняецца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

захава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. захава́ны захава́ная захава́нае захава́ныя
Р. захава́нага захава́най
захава́нае		 захава́нага захава́ных
Д. захава́наму захава́най захава́наму захава́ным
В. захава́ны (неадуш.)
захава́нага (адуш.)		 захава́ную захава́нае захава́ныя (неадуш.)
захава́ных (адуш.)
Т. захава́ным захава́най
захава́наю		 захава́ным захава́нымі
М. захава́ным захава́най захава́ным захава́ных

Кароткая форма: захава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бяззу́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак, Д ‑бкам; ж.

Прэснаводны малюск сямейства перлавіц, цела якога захавана ў двухдольнай ракавіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́льца, ‑а, н.

Разм. Памянш.-ласк. да шыла. Камячок зачараваны, Ножкі — дроцік, дзюбка — шыльца... Па свісточку захавана У кожнай пер’інцы і жылцы! Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мешкаві́на, ‑ы, ж.

Грубая моцная тканіна, з якой шыюць мяшкі і якая служыць для ўпакоўкі. Адамава начынне было захавана ў чахол, зроблены са старой мешкавіны. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарма́льны, -ая, -ае.

1. гл. форма.

2. Прасякнуты фармалізмам (у 1 знач.).

Ф. падыход да справы.

3. Заснаваны на прынцыпах фармалізму (у 2 знач.).

Ф. метад.

4. Зроблены афіцыйна, законна.

Ф. дазвол.

Фармальная прычына.

5. Такі, дзе захавана толькі знешняя форма, які існуе толькі па форме, для выгляду.

Ф. падыход.

Фармальнае права.

|| наз. фарма́льнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фарма́льны

(лац. formalis)

1) звязаны з формай, уласцівы форме;

2) афіцыйны, законны, зроблены па форме;

3) зроблены для прыліку, такі, дзе захавана толькі знешняя форма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)