затупі́ць гл. тупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затупі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затуплю́ зату́пім
2-я ас. зату́піш зату́піце
3-я ас. зату́піць зату́пяць
Прошлы час
м. затупі́ў затупі́лі
ж. затупі́ла
н. затупі́ла
Загадны лад
2-я ас. затупі́ затупі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час затупі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затупі́ць сов. затупи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затупі́ць, ‑туплю, ‑тупіш, ‑тупіць; зак., што.

Зрабіць тупым. Затупіць брытву. Затупіць нажніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тупі́ць, туплю́, ту́піш, ту́піць; ту́плены; незак., што.

Рабіць тупым (у 1 знач.).

Т. нож.

|| зак. затупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены, вы́тупіць, -плю, -піш, -піць і ступі́ць, ступлю́, сту́піш, сту́піць; сту́плены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затупи́ть сов., разг. затупі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иступи́ть сов. ступі́ць, затупі́ць, вы́тупіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да затупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затупля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да затупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зату́плены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад затупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)