зату́паць, -аю, -аеш, -ае; зак.

1. Пачаць тупаць.

З. нагамі.

2. Захадзіць.

Хутка затупаў па хаце.

3. Зайсці, дабрацца куды-н. (разм.).

За дзень не спяшаючыся затупаеш у горад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зату́паць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зату́паю зату́паем
2-я ас. зату́паеш зату́паеце
3-я ас. зату́пае зату́паюць
Прошлы час
м. зату́паў зату́палі
ж. зату́пала
н. зату́пала
Загадны лад
2-я ас. зату́пай зату́пайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зату́паўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зату́паць сов.

1. зато́пать;

з. нага́мі — зато́пать нога́ми;

2. заходи́ть;

ху́тка з. па ха́це — бы́стро заходи́ть по до́му;

3. прост. дойти́;

за дзень не спяша́ючыся ~паеш у го́рад — за́ день не спеша́ дойдёшь до го́рода

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зату́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць тупаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́пать сов. зату́паць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zatupać

зак. затупаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

засемени́ть сов. (ногами) дро́бненька зату́паць (пача́ць ісці́); (заходить) захадзі́ць; пача́ць перабіра́ць нага́мі; затэ́паць; см. семени́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)