зату́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зату́ла зату́лы
Р. зату́лы зату́л
Д. зату́ле зату́лам
В. зату́лу зату́лы
Т. зату́лай
зату́лаю
зату́ламі
М. зату́ле зату́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

затула

Том: 11, старонка: 228.

img/11/11-228_1321_Затула.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)