зато́птваць гл. затаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зато́птваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зато́птваю зато́птваем
2-я ас. зато́птваеш зато́птваеце
3-я ас. зато́птвае зато́птваюць
Прошлы час
м. зато́птваў зато́птвалі
ж. зато́птвала
н. зато́птвала
Загадны лад
2-я ас. зато́птвай зато́птвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зато́птваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зато́птваць несов.

1. в разн. знач. зата́птывать; (топча, мять, повреждать — ещё) иста́птывать;

2. (топча, вдавливать, вминать во что-л.) зата́птывать, вта́птывать;

3. разг. (загрязнять следами ног) зата́птывать, иста́птывать, заша́ркивать;

4. прост. (засовывать, втискивать куда-л.) запи́хивать;

1-4 см. затапта́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да затаптаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затапта́ць, -тапчу́, -то́пчаш, -то́пча; -тапчы́; -тапта́ны; зак.

1. што. Топчучы, зараўняць або ўціснуць што-н., прыціснуць.

З. сляды.

З. сцізорык у зямлю.

З. каго-н. у гразь (перан.: зняславіць, ачарніць; разм.).

2. каго (што). Топчучы, задушыць, забіць.

Конь затаптаў шчаня.

3. што. Забрудзіць слядамі (разм.).

З. падлогу.

|| незак. зато́птваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зата́птывать несов. зато́птваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зато́птвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да затоптваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зато́птвацца несов., страд. зата́птываться; иста́птываться; вта́птываться, запи́хиваться; см. зато́птваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zagniatać

незак.

1. гнесці; затоптваць;

2. (цеста) замешваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trample [ˈtræmpl] v.

1. тапта́ць, зато́птваць, расто́птваць;

trample the grass выто́птваць траву́

2. пагарджа́ць; заглуша́ць; зневажа́ць (пачуцці);

trample on smb.’s rights гру́ба па руша́ць чые́-н. правы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)