затоло́чь сов., разг. пача́ць таўчы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
За́таўка ’заправа з свінога сала’. Рус. смал., зах.-бранск. за́толка, калуж., смал. за́толо́ка, за́толоча ’тс’. Параўн. затаўчы́ ’заправіць’, рус. смал., кур. затолочь ’тс’, укр. за́товкувати ’тс’. За́таўка бязафіксны назоўнік ад затаўчы (< *za‑tъlk‑ti), утворанага прэфіксам за‑ ад таўчы ’раздрабняць’ (гл.), магчыма, яшчэ ў ст.-рус. мове. Радыёнава (УЗ Ленінгр. ПИ, 144, 283) тлумачыць бранск. за‑толк‑а ’тоўчанае свіное сала’, дзе этымалогія актуалізуецца (Лекс. Палесся, 135).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
затаўчы́ I сов., разг.
1. (начать толочь) затоло́чь;
2. прост. вколоти́ть, вбить, вогна́ть;
3. прост. (убить ударами) заби́ть
затаўчы́ II сов., кул. запра́вить, сдо́брить (свиным, чаще нутряным салом)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)