затле́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. затле́е затле́юць
Прошлы час
м. затле́ў затле́лі
ж. затле́ла
н. затле́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затле́ць сов. затле́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затле́ць, ‑ее; зак.

Пачаць тлець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затле́ть сов. затле́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

entglímmen

* vi (s) загарэ́цца, затле́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zatlić się

зак.

1. затлець;

2. перан. зацепліцца, узнікнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

áufglimmen

* vi (s)

1) пачына́ць тлець, затле́ць

2) успалыхну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)