затека́ть несов., в разн. знач. зацяка́ць; (неметь — ещё) дранцве́ць, шэ́рхнуць; см. зате́чь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацяка́ць несов.

1. (попадать, вливаться куда-л.) затека́ть;

2. затека́ть, неме́ть;

3. (опухать) отека́ть, затека́ть;

4. перестава́ть течь, замока́ть;

1-4 см. зацячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дранцве́ць несов. (терять чувствительность) деревене́ть, неме́ть, затека́ть; цепене́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шэ́рхнуць несов.

1. разг. (о почве) отвердева́ть, подсыха́ть;

2. неме́ть, деревене́ть, затека́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

онемева́ть несов.

1. (становиться немым) няме́ць;

2. (терять чувствительность) няме́ць, дранцве́ць, шэ́рхнуць; (затекать) зацяка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неме́ть несов.

1. няме́ць;

2. (терять чувствительность) няме́ць, дранцве́ць, шэ́рхнуць; (затекать) зацяка́ць; (застывать) стыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цепене́ть несов.

1. (затекать) дранцве́ць, няме́ць, шэ́рхнуць;

2. (от ужаса) мярцве́ць, няме́ць;

3. (от холода) дубе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)