затаўрава́ць гл. таўраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затаўрава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. затаўру́ю затаўру́ем
2-я ас. затаўру́еш затаўру́еце
3-я ас. затаўру́е затаўру́юць
Прошлы час
м. затаўрава́ў затаўрава́лі
ж. затаўрава́ла
н. затаўрава́ла
Загадны лад
2-я ас. затаўру́й затаўру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час затаўрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затаўрава́ць сов., спец. затаври́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затаўрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Спец. Паставіць таўро; заклеймаваць. Затаўраваць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак., каго-што.

Ставіць, выпальваць таўро.

Т. жывёлу.

|| зак. затаўрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затаври́ть сов., спец. затаўрава́ць; заклеймаваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)