затапля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. затапля́ю затапля́ем
2-я ас. затапля́еш затапля́еце
3-я ас. затапля́е затапля́юць
Прошлы час
м. затапля́ў затапля́лі
ж. затапля́ла
н. затапля́ла
Загадны лад
2-я ас. затапля́й затапля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час затапля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затапля́ць несов.

1. (заливать водой) затопля́ть;

2. (заставлять тонуть) потопля́ть;

3. перен. наводня́ть;

1-3 см. затапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да затапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затапля́ць гл. затапіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

затапі́ць, -таплю́, -то́піш, -то́піць; -то́плены; зак., што.

1. Заліць вадой паверхню чаго-н.

Рака затапіла лугі.

2. Апусціць на дно вадаёма (пра вялікія прадметы).

З. судны.

|| незак. затапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затапле́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. затапляць — затапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затапля́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да затапіцца (у 1 знач.).

2. Зал. да затапляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затопля́ть несов. (заливать водой, погружать на дно) затапля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zatapiać

незак. затапляць; тапіць; заліваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deluge​2 [ˈdelju:dʒ] v.

1. затапля́ць

2. засыпа́ць (перан.);

deluge with questions засыпа́ць пыта́ннямі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)