затава́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. затава́рванне
Р. затава́рвання
Д. затава́рванню
В. затава́рванне
Т. затава́рваннем
М. затава́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затава́рванне ср. затова́ривание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затава́рванне н. камерц. Wárenhortung f -, ǘbermäßige Wárenvorräte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

затава́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (спец.).

Сабраць многа тавару, не пускаючы ў гандлёвы абарот.

З. муку на складзе.

|| незак. затава́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. затава́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затова́ривание затава́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glut [glʌt] n. лі́шак; затава́рванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)