засі́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засі́ўлены |
засі́ўленая |
засі́ўленае |
засі́ўленыя |
| Р. |
засі́ўленага |
засі́ўленай засі́ўленае |
засі́ўленага |
засі́ўленых |
| Д. |
засі́ўленаму |
засі́ўленай |
засі́ўленаму |
засі́ўленым |
| В. |
засі́ўлены (неадуш.) засі́ўленага (адуш.) |
засі́ўленую |
засі́ўленае |
засі́ўленыя (неадуш.) засі́ўленых (адуш.) |
| Т. |
засі́ўленым |
засі́ўленай засі́ўленаю |
засі́ўленым |
засі́ўленымі |
| М. |
засі́ўленым |
засі́ўленай |
засі́ўленым |
засі́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засі́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засі́ўлены |
засі́ўленая |
засі́ўленае |
засі́ўленыя |
| Р. |
засі́ўленага |
засі́ўленай засі́ўленае |
засі́ўленага |
засі́ўленых |
| Д. |
засі́ўленаму |
засі́ўленай |
засі́ўленаму |
засі́ўленым |
| В. |
засі́ўлены (неадуш.) засі́ўленага (адуш.) |
засі́ўленую |
засі́ўленае |
засі́ўленыя (неадуш.) засі́ўленых (адуш.) |
| Т. |
засі́ўленым |
засі́ўленай засі́ўленаю |
засі́ўленым |
засі́ўленымі |
| М. |
засі́ўленым |
засі́ўленай |
засі́ўленым |
засі́ўленых |
Кароткая форма: засі́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засі́ўлены разг. слегка́ забелённый; см. засіві́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засі́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад засівіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)