засіпе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засіплю́ |
засіпі́м |
| 2-я ас. |
засіпі́ш |
засіпіце́ |
| 3-я ас. |
засіпі́ць |
засіпя́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засіпе́ў |
засіпе́лі |
| ж. |
засіпе́ла |
| н. |
засіпе́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
засіпе́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засіпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.
Пачаць сіпець. // Утварыць сіплы гук; прасіпець. Засіпеў на сцяне і празваніў.. гадзіннік. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засипе́ть сов., разг. засіпе́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)