засу́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. засу́шванне
Р. засу́швання
Д. засу́шванню
В. засу́шванне
Т. засу́шваннем
М. засу́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засу́шванне ср., прям., перен. засу́шивание, засу́шка ж.; см. засу́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засушваць — засушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засу́шванне н. Éintrocknen n -s; Vertrócknung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

засу́шивание засу́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засу́шка ж. засу́шка, -кі ж., засу́шванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Vertrócknung

f -, -en

1) высыха́нне, засыха́нне

2) засу́шванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)