засу́нуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засу́нуты |
засу́нутая |
засу́нутае |
засу́нутыя |
| Р. |
засу́нутага |
засу́нутай засу́нутае |
засу́нутага |
засу́нутых |
| Д. |
засу́нутаму |
засу́нутай |
засу́нутаму |
засу́нутым |
| В. |
засу́нуты (неадуш.) засу́нутага (адуш.) |
засу́нутую |
засу́нутае |
засу́нутыя (неадуш.) засу́нутых (адуш.) |
| Т. |
засу́нутым |
засу́нутай засу́нутаю |
засу́нутым |
засу́нутымі |
| М. |
засу́нутым |
засу́нутай |
засу́нутым |
засу́нутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засу́нуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
засу́нуты |
засу́нутая |
засу́нутае |
засу́нутыя |
| Р. |
засу́нутага |
засу́нутай засу́нутае |
засу́нутага |
засу́нутых |
| Д. |
засу́нутаму |
засу́нутай |
засу́нутаму |
засу́нутым |
| В. |
засу́нуты (неадуш.) засу́нутага (адуш.) |
засу́нутую |
засу́нутае |
засу́нутыя (неадуш.) засу́нутых (адуш.) |
| Т. |
засу́нутым |
засу́нутай засу́нутаю |
засу́нутым |
засу́нутымі |
| М. |
засу́нутым |
засу́нутай |
засу́нутым |
засу́нутых |
Кароткая форма: засу́нута.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засу́нуты
1. засу́нутый, задви́нутый;
2. задви́нутый, за́пертый;
3. засу́нутый, всу́нутый;
1-3 см. засу́нуць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засу́нуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад засунуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засу́нутый засу́нуты, мног. пазасо́ўваны; запхну́ты, мног. пазапіха́ны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
впра́вленный
1. упра́ўлены;
2. увабра́ны, засу́нуты; см. впра́вить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подпра́вленный
1. падпра́ўлены;
2. падпра́ўлены;
3. падсу́нуты, засу́нуты; см. подпра́вить;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́нутый
1. су́нуты, усу́нуты, засу́нуты; запхну́ты; запіхну́ты, мног. пазапіха́ны;
2. ты́цнуты, су́нуты;
3. падсу́нуты; см. су́нуть 1—3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кле́іць, клею, клеіш, клеіць; незак., што.
Рабіць, вырабляць што‑н., змацоўваючы часткі клеем, клейстарам. Клеіць папяровага змея. Клеіць канверт. □ Чэсаныя валёнкі засунуты ў галошы, якія ў вайну клеілі з аўтакамер у кожнай вёсцы. Новікаў. // Разм. Прымацоўваць з дапамогай клею; прыклейваць. З раённага Дома культуры выскачыў цыбаты юнак і стаў клеіць на вітрыну аб’яву. Гаўрылкін. // Разм. Рамантаваць, накладваючы латкі з дапамогай клею. Клеіць дзіравую камеру.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)