застры́гчы

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. застрыгу́ застрыжо́м
2-я ас. застрыжэ́ш застрыжаце́
3-я ас. застрыжэ́ застрыгу́ць
Прошлы час
м. застры́г зыстры́глі
ж. застры́гла
н. застры́гла
Загадны лад
2-я ас. застрыжы́ застрыжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час застры́гшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

застры́гчы I сов., разг. (начать стричь ножницами) застри́чь

застры́гчы II сов., разг. (о лошади) нача́ть пря́дать, нача́ть прясть;

конь застры́г вуша́мі — конь на́чал пря́дать (прясть) уша́ми

застры́гчы III сов., этн., разг. застри́чь;

з. маладу́ю — застри́чь неве́сту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застры́гчы ​1, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце; зак., каго.

Разм. Выстрыгчы крыху поўсці і пад. з мэтай зрабіць знак, метку.

застры́гчы ​2, ‑стрыгу, ‑стрыжэш, ‑стрыжэ; ‑стрыжом, ‑стрыжаце; зак., каго.

Разм. Пачаць стрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застри́чь разг. застры́гчы;

застри́чь но́готь застры́гчы пазно́гаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да застрыгчы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запря́сть / запря́сть уша́ми застры́гчы вуша́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застрыга́ць несов., этн., разг. застрига́ть; см. застры́гчы III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)