застру́гваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. застру́гваю застру́гваем
2-я ас. застру́гваеш застру́гваеце
3-я ас. застру́гвае застру́гваюць
Прошлы час
м. застру́гваў застру́гвалі
ж. застру́гвала
н. застру́гвала
Загадны лад
2-я ас. застру́гвай застру́гвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час застру́гваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

застру́гваць несов. застра́гивать; заостря́ть; см. заструга́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застру́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да застругаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заструга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Зрабіць вострым, стругаючы.

З. палку.

|| незак. застру́гваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

застра́гивать несов. застру́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застру́гвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да застругваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застру́гвацца несов., страд. застра́гиваться; заостря́ться; см. застру́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)